ಮಳೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆ JAAN KAPLINSKI's 'THE POSSIBILITY OF RAIN ... '

ಮೂಲ: THE POSSIBILITY OF RAIN ... 

ಕವಿ: ಯಾನ್ ಕ್ಯಾಪ್ಲಿನ್ಸ್‌ಕಿ, ಎಸ್ಟೋನಿಯಾ 

JAAN KAPLINSKI, ESTONIA

Translated from the Estonian by the poet and Fiona Sampson

ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ: ಎಸ್ ಜಯಶ್ರೀನಿವಾಸ ರಾವ್

 

ಮಳೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆ

 

ಮಳೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆ ... ಮಳೆ ಸಾಧ್ಯವೆಂದಾದರೆ

ಎಲ್ಲವೂ ಸಾಧ್ಯ: ಬಸಲೆಸೊಪ್ಪು, ಹೂಕೋಸು,

ಮೂಲಂಗಿ ಮತ್ತು ಸಬ್ಬಸಿಗೆ, 

ಕ್ಯಾರೆಟ್‌ಗಳು ಬಟಾಟೆಗಳು ಕೂಡ, 

ಕಪ್ಪು ಹಾಗೂ ಕೆಂಪು ಒಣದ್ರಾಕ್ಷೆಗಳು ಕೂಡ, 

ಪುರ್ಣಚಂದ್ರನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ಕಾಣುವ ಕೊಳದ 

ಮೇಲೆ ಓಲಾಡುತ್ತಿರುವ ಕವಲುಬಾಲದ ಹಕ್ಕಿ ಕೂಡ, 

ಹಾರುವ ಬಾವಲಿಗಳು ಕೂಡ.

ಮಕ್ಕಳು ಬ್ಯಾಡಮಿಂಟನ್ ಆಡಿ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ಪಡುವಣದಲ್ಲಿ ಮಬ್ಬು ಕವಿದಿದೆ.  ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನೆ ನನ್ನ

ಅಂಗಗಳಲ್ಲಿನ ಆಯಾಸ ಗೆಲುವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ಕೊಲೋನ್ ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಒಂದು ಏರೊಪ್ಲೇನನ್ನು 

ಎರವಲಿಗೆ ತೊಗೊಂಡೆನೆಂದು ಕನಸು ಕಾಣುವೆ.  

ನಾನೂ ಕೂಡ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಬೇಕು. 

ಆಕಾಶ ಕತ್ತಲಾಗುತ್ತಿದೆ, 

ಬರ್ಚ್ ಮರದ ರೆಂಬೆಗಳ ಮೂಲಕ 

ಅರ್ಧಚಂದ್ರ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ರಸವಾದಿಯೊಬ್ಬನ ಬಟ್ಟಿಪಾತ್ರೆ ನಾನು ಎಂದು

ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ನನಗನಿಸಿತು 

ಆ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ – ಶೆಕೆ, ಬೆಸರ, ಭರವಸೆ, ಹೊಸ

ವಿಚಾರಗಳು – ಇವೆಲ್ಲ ಕರಗಿ ಏನೋ ವಿಚಿತ್ರವಾದದ್ದು,

ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ್ದು, ಹೊಸತೊಂದು 

ಹೊಮ್ಮುತಿದೆ ಎಂದು ನನಗನಿಸುತಿದೆ.

 

*****

ಒಗೆಯುವ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ JAAN KAPLINSKI's 'THE WASHING NEVER GETS DONE'

ಮೂಲ: THE WASHING NEVER GETS DONE

ಕವಿ: ಯಾನ್ ಕ್ಯಾಪ್ಲಿನ್ಸ್‌ಕಿ, ಎಸ್ಟೋನಿಯಾ 

JAAN KAPLINSKI, ESTONIA

Translated from the Estonian by Riina Tamm and Sam Hamill

ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ: ಎಸ್ ಜಯಶ್ರೀನಿವಾಸ ರಾವ್

 

ಒಗೆಯುವ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ

 

ಒಗೆಯುವ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಒಲೆ ಬಿಸಿಯಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಪುಸ್ತಕಗಳು ಓದದೆಯೇ ಬಿದ್ದಿವೆ.

ಬದುಕು ಪೂರ್ಣವಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಬದುಕು ಒಂದು ಚೆಂಡಿನಂತೆ 

ಹಿಡಿಯುತ್ತಲಿರಬೇಕು ಹೊಡೆಯುತ್ತಲಿರಬೇಕು 

ಬೀಳದ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಬೇಲಿಯ ಈ ಮೂಲೆ ಮರಾಮತ್ತಾಗುತ್ತಿದ ಹಾಗೆ

ಆ ಮೂಲೆ ಕುಸಿದು ಬೀಳುತ್ತದೆ.  

ಮಾಡು ಸೋರುತಿದೆ, ಅಡಿಗೆಮನೆ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ,

ಅಡಿಪಾಯದಲ್ಲಿ ಬಿರುಕುಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿವೆ,

ಮಕ್ಕಳ ಪ್ಯಾಂಟುಗಳು ಸವೆದು ಹೋಗಿವೆ ... 

ಎಲ್ಲವನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಾಗಲ್ಲ.  

ವಿಸ್ಮಯವೇನೆಂದರೆ

ಇದೆಲ್ಲದರ ಜತೆಗೆ ವಸಂತವನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತೇವೆ 

ಎಲ್ಲವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ

ಎಲ್ಲ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲೂ ಹರಡಿದೆ – ಸಂಜೆಯ ಮೋಡಗಳಲಿ,

ರೆಡ್ವಿಂಗ್ ಹಕ್ಕಿಯ ಹಾಡಿನಲಿ, 

ಹುಲ್ಲುಗಾವಲಿನ ಒಂದೊಂದು ಹುಲ್ಲಿನ ದಳದ 

ಒಂದೊಂದು ಇಬ್ಬನಿಯ ಹನಿಯೊಳಗೆ, 

ದೃಷ್ಟಿಯ ಎಲ್ಲೆಯವರೆಗೂ, ಮುಸ್ಸಂಜೆಯೊಳಗೆ.

 

*****

MY CHAPPALS AND I - MUDNAKUDU CHINNASWAMY's 'CHAPPALI MATTU NAANU' ಚಪ್ಪಲಿ ಮತ್ತು ನಾನು

Kannada original: CHAPPALI MATTU NAANU 

ಚಪ್ಪಲಿ ಮತ್ತು ನಾನು

Poet: MUDNAKUDU CHINNASWAMY 

English translation: S. JAYASRINIVASA RAO

 

MY CHAPPALS AND I

 

When I go to the temple

I don’t leave my chappals outside,

I stand outside.

 

Chappals seen on a cobbler’s 

feet make news like 

‘Man bites Dog.’

 

As they slip out of their chappals

everyone’s splayed feet 

walk over me.

 

I’m a plant

that is my root

is what they never grasp.

 

Like a crane that cranes its neck

into the waterhole of the dry lake

I stand on my toes and peer

and steal as much as I can 

of god’s form.

 

The crown-gems that gleam

amid several heads,

the hood of the cobra that unfurls and 

spreads like a soft carpet and

when the diamond-studded crown,

the necklace, and sacred-thread,

glow in the waving ‘aarathi’ fire

and the bells start ringing

the leather chappals beneath my feet

blaze like hot iron,

the ground gives way, the green

body inflamed boils in the heat.

 

Though afar, I like the faithful

Garuda-pillar, 

when I toss incense into 

the firepit facing it, 

when the smoke spews, 

I feel blessed.

 

Those who go near god

to offer coins, to circumambulate,

glance in my direction frequently

eyes peeled.

My mind on the other hand is on god

in the sanctum.

 

Those who’re receiving flowers, sandalpaste,

their soul is outside, 

there near where they have 

left their chappals.

 

Standing at the doorway every day

craning my neck and peering 

and feeling blessed 

my soul is inside

with god.

 

*****

 

AN OLD REFRAIN FOR A NEW YUGADI - SUBRAYA CHOKKADY's ಹೊಸ ಯುಗಾದಿಗೆ ಹಳೆಯ ಹಾಡು 'HOSA YUGADIGE HALEYA HADU'

Another Yugadi poem ... ಇನ್ನೊಂದು ಯುಗಾದಿ ಕವನ ...

 

My search for different ‘tones’ of Yugadi by Kannada poets led me to 4 poems by one of my favourite Kannada poets, Sri Subraya Chokkady ... this poem AN OLD REFRAIN FOR A NEW YUGADI is one of them ... 

 

This poem appears in Sri Subraya Chokkady’s 1983 collection ‘nimmavoo irabahudu’ ನಿಮ್ಮವೂ ಇರಬಹುದು.  There is a reference to Kalayukti, which is the name of the ‘year’ or ‘samvatsara’ that began on Yugadi day in 1978.  So, I guess, this poem was written and published in 1978 and later included in the 1983 collection.  I was intrigued by ‘Kalayukti,’ which I am sure the poet did not include just to indicate the name of the new ‘samvatsara’ ... I played around with the word ... kalayukti, separated as ‘kala’ ಕಾಲ and ‘yukti’ ಯುಕ್ತಿ could resonate differently as ಕಾಲದ ಯುಕ್ತಿ ... a sort of hidden force, given the context of the poem ... I am not sure though ...

 

People of my ‘vint’age might also recognise the old and inexpensive ‘Greetings Telegram’ in this poem that was popular in those days ... 

 

 

Kannada original: ಹೊಸ ಯುಗಾದಿಗೆ ಹಳೆಯ ಹಾಡು 

HOSA YUGADIGE HALEYA HADU

Poet: SUBRAYA CHOKKADY ಸುಬ್ರಾಯ ಚೊಕ್ಕಾಡಿ

Translated into English by S. Jayasrinivasa Rao

 

AN OLD REFRAIN FOR A NEW YUGADI

 

Yugadi comes every year without fail

Carrying its unwelcome bag of hopes 

and disappointments.

We remain the same old people 

of yesterday and the day before. 

We welcome it wearing new guises.  

 

What’s the costume for today?  

‘Full-suit’ or shirt and panche or

saffron robe or hippie costume?

We are a brave and hospitable people 

ever ready to alter our appearances 

to suit our guests. 

 

Days before Yugadi’s arrival, on every tree 

the same shoots, the same seasonal cycles 

begin for flowers and fruit. 

We are the same old people 

who smack our lips while searching 

for something new in the retelling of old tales.  

 

Ultimately, we too need the garb of newness, 

a new slogan.

We need a poster every day for our achievements.

We need the magic of praise around us and

a clique that makes us believe that 

the newcomers are our benefactors.

 

We who don’t see the line between 

hope and hopelessness,

We make a syrup of jaggery and neem.

We lick away all the jaggery, and 

distribute neem everywhere and 

thus continue to ply our old trade.

 

We don’t need to search far to send greetings – 

the post office is close by.

Readymade lines are available.

We identify the number, pay the money, 

and sing a happy song for all.

Then we return to the same old new day.

 

Lamps are unlit, the landlord is not at home.

No harvest tributes too.  Anxiety even if received.

The credit-slip from the cloth merchant 

has reached the doorstep.

The tailor makes a face at old clothes.

 

The same board at the grocer’s, same faces, 

the same girl at the street corner.

The unlettered band of boot-polish boys, 

skin and bones and breaths squeezed,

whose homes are slums.

 

Is this painful, friends? 

Close your eyes for a while, 

while we will sing a song 

welcoming the new Yugadi.

using lovely words chosen from dictionaries 

mixing them with cuckoo’s sweet cooings

and mango shoots.

 

Consider this as jaggery. 

You already have neem with you. 

We are second to none

in singing praises when 

Kalayukti, hidden everywhere, appears – 

this moment is witness.

 

*****

YUGADI - MUDNAKUDU CHINNASWAMY's Kannada poem YUGADI ಯುಗಾದಿ

Kannada original: YUGADI ಯುಗಾದಿ

Poet: MUDNAKUDU CHINNASWAMY 

English translation: S. JAYASRINIVASA RAO

 

YUGADI

 

For this immortal earth

what’s a year anyway,

when at every Spring

earth’s riches bloom.

 

For this unending time, 

we have unearthed a beginning

and named it,

a new year to coddle and pamper. 

 

Mango blossoms and neem shoots,

fragrance of fresh blooms,

clear sunlight has the sky in heat,

would it pair with the ocean and conceive?

 

Only when the heated-up earth is cooled and soaked, 

and the plough’s keen edge breaks the ground,

and seeds are sown, 

will Spring arise in our hearts.

 

*****